اشعه یووی برای انسان نیز مضر بوده و باعث ایجاد بیماری مختلف می شود و شایع ترین رادیکال در بدن انسان اکسیژن تک اتمی است. اشعه فرابنفش یا یووی در اثر برخورد به زنجیره پلیمری باعث شکست آن و ایجاد رادیکال آزاد می شود این رادیکالها مخرب بودهو یک چرخه تخریبی نظیر خود آنتی اکسیداسیونی ایجاد می کنند و باعث پیری (Aging) پلاسیک و تخریب پلیمر می شود

آنچه در تولید مستربچ آنتی یووی آرمن پلیمر در نظر گرفته می شود:

1. اقلیم آب و هوایی
2. شدت بادهای موسومی به عنوان مثال شدت در نواحی کویری با کوهستانی متفاوت است
3. شدت تابش، به عنوان مثال شدت تابش نور خورشید در خاورمیانه زیاد است ودر ترکیب مستربچ آنتی یووی علاوه بر HIPS ها از ترکیبات NI Quencher که اثر هم افزایی در کنترل یووی مضر دارند استفاده می شود تا در مناطقی نظیر شمال اروپا که نور بسیار ضعیف است و گیاه گلخانه به آن نیاز دارد و کاملا باید به داخل هدایت شود بنابراین نوع پایدار کننده (نوری، حرارتی، اکسیداسیونی) متفاوت است 
4. تغییر ناگهانی دمای شب و روز و شدت اکسیداسیون که به طور کل در تمام گرید های مستربچ آنتی یووی آرمن پلیمر از آنتی اکسیدانت نسل اولیه مقاوم کننده  در برابرفشار و دما حین فرآیند تولید و آنتی اکسیدانت نسل ثانویه به منظور قرار گرفتن محصول در محیط بیرون به کار میرور.
5. شرایط قلیلیی و اسیدی محیط نظیر استفاده از آفت کش های حاوی ترکیبات اسیدی که با هالس ها با ماهیت گوگردی وارد واکنش شده و باعث تخریب آن می شود با در نظر رفتن این شرایط از نسل جدید HALS Stabilizer که در واقع تثبیت کننده هالس در برابر عوامل محیطی است به کار گرفته می شود انتخاب می شود.
6.  به علت تمایل مهاجرت هالس ها به سطح قطعه یا نایلون و کاهش اثر آن و از طرفی اثر هم افزایی هالس که در واقع  یک کنترل گر تخریب رادیکال آزاد و تبدیل آن طی واکنش به تثبیت گر است از جاذب های یووی (UV absorverb) کمپانی BASF برای جذب اشعه فرابنفش (UVA) و تبدیل آن به گرما و تشعشع فلورسنتی در فرمول مستربچ آنتی یووی آرمن پلیمر کار میرود.
7. انتخاب پایه پلیمر در فرمولاسیون بسیار حائز اهمیت است چرا که پلیمرهای مختلف نسبت به نور تاثیر پذیری متفاوتی دارند و میزان تخریب آن ها به شدت متفاوت است.
8. هیدرولیز و استفاده از کنشگر مناسب در فرمول مستربچ آنتی یووی هیدرولیز یک واکنش شیمیایی است که در آن، ترکیبات شیمیایی در داکنش با آب تجزیه می شوند. پرتو فرابنفش می تواند این واکنش را تسریع و سرعت تخریب پلیمرها را افزایش دهد هیدرولیز پلیمرها در واکنش های با دما ی زیاد، مانند قالب سازی تزریق اتفاق می افتد. این اتفاق در مواردی سبب تغییر ساختار پلیمر و از بین رفتن خواص آن می شود. این واکتش عمدتا در پلیمرهایی رخ می دهد که رطوبت زیادی می گیرند و گروه های حساس به آب در شاخه اصلی پلیمر دارند. برخی از پلیمرها که در معرض پلی استرها، پلی انیدریدها، پلی آمیدها، پلی اترها و پلی کربنات ها . پلیمرهای با شاخه اصلی تمام کربنی مانند پلی اولفین ها، به طور معمول در برابر هیدرولیز مقاوم هستند.